Было гэта...

Яшчэ не ацэнена
Было гэта вясною,
Клаў гняздо верабейка;
      На лугу на зялёным
      Шчасна йграла жалейка.

Было гэта улетку,
Шукаў зёрн верабейка;
      Хмары з громам стагналі,
      Нудна пела жалейка.

Было гэта увосень,
Гнаў каршун верабейку;
      На слаце-непагодзе
      Галасіла жалейка.

Было гэта зімою,
Мёрз, замёр верабейка;
      Лягла ў снежныя гурбы
      Паламанай жалейка...

Вясна

Яшчэ не ацэнена

У вянку з пралесак,
У святлянай шаце
Ходзе борам-лесам,
Полем, сенажацяй.

Сонцу-яснагрэю
Расплятае косы,
Раніцамі сее,
Як брыльянты, росы.

Сцелецца травіцай,
Ветрыкам шапоча,
Коціцца крыніцай,
Рыбкаю плюскоча.

Весела міргае
Сошцы і баронцы,
Зернятка хавае
Ў свежай баразёнцы.

У гайкі заходзе,
Шапаціць лісткамі;
Гутарку заводзе
З белкамі, дзятламі.

Роднае прыселле,
Вырай любіць вуча,
Лад вядзе ў капэле
Грамады пявучай.

Сяміцвет – вясёлкай
Ззяе над далінкай,
Ходзе за кароўкай,
Гляне і ў хацінку.

Дзецюку, дзяўчыне
Блогасна ўсміхнецца,
Штось на вуха кіне,
Закалоце сэрцам.

I ўсюды гэтак –
Полем, сенажацяй,
У кароне з кветак,
У святлянай шаце.

Думка

Сярэдняя: 3.7 (3 галасоў)
Нудна ў думках Тамаша,
      Нудна, адзінока,
Рвецца сэрца і душа
      Недзе, эх! далёка!

Птушкай бы ляцеў, ляцеў
      Весела, разгонна,
Па-над хатку, па-над хлеў,
      Па-над бор зялёны.

Эх! ляцеў бы глянуць, чуць
      Неба сіне мора,
Як гуляюць, як жывуць
      Сонца, месяц, зоры.

Стуль, спусціўшысь на сяло,
      Так туліў, туліў бы
Ўсё, ўсё чыста пад крыло:
      Брата, вёску, скібу.
.  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .
Нудна ў думках Тамаша,
      Нудна, адзінока,
Рвецца сэрца і душа
      Недзе, эх! далёка!..

Як нас знаходзяць

-

Апошнiя водгукi

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі