1905 | Янка Купала | Паэтычная старонка

Лебедзь, Шчупак і Рак

Там, дзе еднасці і згоды
Няма шчырых у людзей,
Праца іхняя заўсёды
Ліха, марна прападзе.

Раз ў калёсы запрагліся
Лебедзь ды Шчупак і Рак;
З усіх сіл вязці ўзяліся,
Дый не зрушаць воз ніяк.

Пад нябёсы Лебедзь рвецца,
Шчупак цягне у ваду;
Распусціўшы клюшні, пхнецца
Рак назад, як на бяду!
               ______

Хто з іх вінен, хто не вінен,
Не нам гэта раз'ясняць,
Толькі ж і дасюль калёсы
Як стаялі, так стаяць!

З рускай — I. Крылова

Пакінуць водгук

Мужык

Што я мужык, усе тут знаюць,
I, як ёсць гэты свет вялiк,
З мяне смяюцца, пагарджаюць, —
     Бо я мужык, дурны мужык.

Чытаць, пісаць я не ўмею,
Не ходзіць гладка мой язык...
Бо толькі вечна ару, сею, — 
     Бо я мужык, дурны мужык.

Бо з працы хлеб свой здабываю,
Бо зношу лаянку i крык,
I свята рэдка калi знаю, —
     Бо я мужык, дурны мужык.

Галеюць дзеці век без хлеба, 
Падзёрты жончын чаравік, 
Не маю грошы на патрэбу, — 
     Бо я мужык, дурны мужык.

Заліты потам горкім вочы;
Ці я малы, ці я старык, —
Працую, як той вол рабочы, —
     Бо я мужык, дурны мужык.

Як хвор ды бедзен – сам бяруся
Лячыць сябе: я чараўнік!
Бо я без доктара лячуся, —
     Бо я мужык, дурны мужык.

Што голы я павінен згінуць,
Як той у лесе чашчавік,
І, як сабака, свет пакінуць, —
     Бо я мужык, дурны мужык.

Але хоць колькі жыць тут буду,
Як будзе век тут мой вялік,
Ніколі, браткі, не забуду,
     Што чалавек я, хоць мужык.

І кожны, хто мяне спытае,
Пачуе толькі адзін крык:
Што хоць мной кожны пагараджае,
     Я буду жыць! — бо я мужык!

Пакінуць водгук

Мужык і вужака

Раз неяк зімовай парой
Мужык сеч бярвенне пайшоў
I ў лесе пад елкай гнілой
Вужаку чуць з духам знайшоў.

Ён з добрага сэрца ў мароз,
Як толькі вужаку наўрэў,
Узяў і да хаты прынес,
На печы ў цяпле адагрэў.

Адхухала гадзіну печ,
Кусацца паўзе к мужыку,
Але той давай яе сеч,
Узяўшы тапор у руку.

На смерць ён гадзюку засек,
Шпурхнуў, дзе больш снегу мяло,
I згінула ў снегу навек,
Навек за няўдзячнасць і зло.
               ______

Навуку тут маем у том,
Ёсць прыклад такі для людзей:
Што хто за дабро плаціць злом, —
Як гадзіна, сам прападзе.

З польскай — А. Міцкевіча

Пакінуць водгук

Янка Купала

Лебедзь, Шчупак і Рак

Мужык

Мужык і вужака

Раздзелы

Перыяды творчасці

Катэгорыі паэзіі

Гады творчасці

Як нас знаходзяць

Апошнiя водгукi

Раiм наведаць

Лічыльнікі