Ночкай, як толькі выходзіў я з хаты,
Зоркі на небе страчаў я чатыры;
Кожны раз зводзіў іх вогнік крылаты,
Хоць к ім з малітвай узносіўся шчырай.
Першая — бацькава зорка яснела,
Маткі — другая глядзела ў свет горка,
Трэцяя мне мігацела нясмела,
Роднай зямелькі — чацвёртая зорка.
Першая згасла навекі не ў часе,
Звольна губляе бліск свой другая,
Трэцяя сумнаю мглой спавілася,
Толькі чацвертая лепей міргае.
Апошнiя водгукi
1 год 35 недель назад
1 год 48 недель назад
1 год 50 недель назад
1 год 50 недель назад
2 года 14 недель назад
2 года 21 неделя назад
2 года 22 недели назад
2 года 35 недель назад
2 года 36 недель назад
2 года 36 недель назад