Жніво

Яшчэ не ацэнена
Наспелая постаць шчаслівых пасеваў
   За вёскай, на сонным лясоў рубяжы,
   Ссівелы ўжо колас схінула к мяжы
У сумным шаптанні: «Дзе, жнеі мае вы?»
 
I жнеі сышліся. – Направа, налева
   Кладучы ў снапы каласы-старажы,
   Зашасталі глуха сярпы, як нажы,
Пад жніўныя вечна старыя напевы.
 
   Спагадная, нудная песня плыве,
Губляючы ў пушчы свае пералівы,
У шэлестах белага коласу нівы.
 
   Плыве гэта песня ка мне і заве,
I ў сэрцы звініць, як каса у траве:
«Ты так жа, брат, сееш... а дзе тваё жніва?»

Як нас знаходзяць

-

Апошнiя водгукi

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі