Янка Купала

Можна хатку убраць тынкаваннямі з плесні,
Можа віхар нядоляй заенчыць над ей,
Можна пець салаўіныя шумныя песні,
Што шчаслівы ўвесь свет, няма гора ў людзей.

Можна свет упрыгожыць у кроў і пажары,
Можа гром загрымець і паслаць перуны,
Могуць гінуць нявінныя ў бітвах ахвяры,
Можна слабым, нязбройным надзець кайданы.

Але ёсць жа вялікая праўда на свеце, —
Праўда, сілаю роўная сонца агням, —
Цяпер спіць, але ўстане і бляск свой расквеціць,
За сваё паніжэнне адплаціць людзям.