Янка Купала

Гэй, наперад, покі сэрца
      Б'ецца, рвецца на прастор,
Годзе млеці ў паняверцы;
      Гэй, да сонца! гэй, да зор!

Хай бацькі стагналі ўчора,
      Йшлі на той свет без пары;
Сёння ў нашай моцы гора,
      Мы — жыцця гаспадары!

Думка ў думку, дружна, смела
      Ўсе наперад грамадой!
Кожны ведай сваё дзела,
      Знай, за праўду крэпка стой!

К новай долі шлях нам ляжа,
      Як на небе Млечны Шлях,
Слова, дум ніхто не звяжа,
      Жыць, цярпець не будзе страх!

I не стане больш пакуса
      Першых-лепшых з боку браць,
Славяніна-беларуса
      Вечна ў лапці абуваць.

Дык наперад, покі сэрца
      Б'ецца, рвецца на прастор,
Годзе млеці ў паняверцы!
      Гэй, да сонца! гэй, да зор!