Распусціўшы сучча
У глухім прыволлі,
Сам адзін расце ён
На далёкім полі.
Як цар, у кароне,
Аб нічым не дбае,
Ці то стогне бура,
Ці віхор гуляе.
На адным ён месцы
Днюе і начуе;
Многа казак знае,
Многа песень чуе.
Дождж падмыў карэнне;
Ў ім дупло – як хата...
Ён стаіць і дрэмле –
Грозны, расахаты.
Апошнiя водгукi
3 года 16 недель назад
3 года 28 недель назад
3 года 31 неделя назад
3 года 31 неделя назад
3 года 47 недель назад
4 года 2 недели назад
4 года 3 недели назад
4 года 16 недель назад
4 года 17 недель назад
4 года 17 недель назад