Распусціўшы сучча
У глухім прыволлі,
Сам адзін расце ён
На далёкім полі.
Як цар, у кароне,
Аб нічым не дбае,
Ці то стогне бура,
Ці віхор гуляе.
На адным ён месцы
Днюе і начуе;
Многа казак знае,
Многа песень чуе.
Дождж падмыў карэнне;
Ў ім дупло – як хата...
Ён стаіць і дрэмле –
Грозны, расахаты.
Апошнiя водгукi
2 года 12 недель назад
2 года 25 недель назад
2 года 27 недель назад
2 года 27 недель назад
2 года 43 недели назад
2 года 50 недель назад
2 года 51 неделя назад
3 года 12 недель назад
3 года 13 недель назад
3 года 13 недель назад