Асёл, убачыўшы ў вадзе
Ў крынічнай свой асліны цень,
Здзівіўся, стаў, далей не йдзе,
Глядзіць ды думае, як пень.
Які тут чорт намаляваў
Мяне інакшым, як я ёсць?
Такія вушы падаваў,
Так пакрывіў на спіне косць!
I, каб сябе не аглядаць
Ды разагнаць сваю нуду,
Ён капытом давай мяшаць
З гразёю чыстую ваду.
Апошнiя водгукi
2 года 9 недель назад
2 года 22 недели назад
2 года 24 недели назад
2 года 24 недели назад
2 года 41 неделя назад
2 года 47 недель назад
2 года 48 недель назад
3 года 10 недель назад
3 года 10 недель назад
3 года 10 недель назад