Асёл, убачыўшы ў вадзе
Ў крынічнай свой асліны цень,
Здзівіўся, стаў, далей не йдзе,
Глядзіць ды думае, як пень.
Які тут чорт намаляваў
Мяне інакшым, як я ёсць?
Такія вушы падаваў,
Так пакрывіў на спіне косць!
I, каб сябе не аглядаць
Ды разагнаць сваю нуду,
Ён капытом давай мяшаць
З гразёю чыстую ваду.
Апошнiя водгукi
1 год 2 недели назад
1 год 14 недель назад
1 год 17 недель назад
1 год 17 недель назад
1 год 33 недели назад
1 год 40 недель назад
1 год 41 неделя назад
2 года 2 недели назад
2 года 2 недели назад
2 года 2 недели назад