Асёл, убачыўшы ў вадзе
Ў крынічнай свой асліны цень,
Здзівіўся, стаў, далей не йдзе,
Глядзіць ды думае, як пень.
Які тут чорт намаляваў
Мяне інакшым, як я ёсць?
Такія вушы падаваў,
Так пакрывіў на спіне косць!
I, каб сябе не аглядаць
Ды разагнаць сваю нуду,
Ён капытом давай мяшаць
З гразёю чыстую ваду.
Апошнiя водгукi
1 год 20 недель назад
1 год 32 недели назад
1 год 35 недель назад
1 год 35 недель назад
1 год 51 неделя назад
2 года 6 недель назад
2 года 6 недель назад
2 года 20 недель назад
2 года 20 недель назад
2 года 20 недель назад